Πώς μπορούν οι λέξεις να με συνοδέψουν πλάι σου,
να γίνουν ματιές που με πνίγουν ..
χάδια και φωνές που με ηρεμούν..
Ανυπάκουες στιγμές με συνθλίβουν..
Αποστάσεις καλύπτουν τη χαρά μου ..
Εποχές που με ρωτάνε αν υπάρχω , τους απαντώ..
Τα χλωμά μου κομμάτια συναρμολογώ.
Στολίδια της γραφής ακολουθήστε με..
Βοηθήστε με.
Ξεχασμένα μυστικά περάστε στην επιφάνεια
για να βρείτε τους κατόχους σας .
Θυμηθείτε τα πρόσωπα τους ..
Πλέον αλλοιωμένα πρότυπα και σκυλιά θανάτου.
Μη γελαστείς ..!
Της ζωής τα ιμάτια
γίνονται ευθύς
της πηγής τα παλάτια ..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου