Η Αγαπημένη Μου Επιλογή

Στο κάλεσμα των αγγέλων θα σε απαλλάξω.
Θα χαρίσω τη θνησιμότητά μου
για τα φτερά της ανυπακοής
στο ρυτιδιασμένο πύργο της ανηθικότητας.
Σε θέλω γυμνή στο τέλος.

Σε περιμένω στο αδέξιο, χειροποίητο τοπίο μου.
Μπορούμε να τρέξουμε.
Μπορούμε και να πνιγούμε σε μία όαση ναρκισσισμού.
Η αγαπημένη μου επιλογή...

Το Καινούριο Πνεύμα

Κάνω υποθέσεις για το τέλος και συνεχίζω φθαρμένος.
Υγρή ακόρεστη τέρψη σε γεύομαι με επίθετα.
Φυγή από εσένα εστί τιμωρία.
Αυτή η πάλη με σκέπασε απαλά κάτω από τα φύλλα.
Θέλω σταφύλια και μονόκερους για τούτη τη στροφή.
Αυτό που διαπερνά το νου χρειάζεται πυγμή για να ειπωθεί.
Θα τολμήσω όταν θα είστε έτοιμοι για το καινούριο πνεύμα.
Χαμογελώ σα να αντίκρισα πρώτη φορά το είδωλό μου στον καθρέπτη!
Ο ζητιάνος με παρακαλά.
Τα κορίτσια κάνουν παιχνίδι και εγώ αφουγκράζομαι τη μοβ απόχρωση των λέξεων μου.

01.35

Κοίταξα την ώρα.
Είναι η μέρα που γιορτάζεις.
Να χαίρεσαι το όνομα σου.
Τα υπόλοιπα θα σε κάνω εγώ να τα χαρείς.

Έρωτας και θάνατος.
Είμαι μόνιμα καυλωμένος μαζί σου.

Κάτω Από Τη Σκάλα Του Θεού

Στην απόχρωση της ποικιλόμορφης ενδυνάμωσης του νου,
κάτω από τη σκάλα του Θεού,
στέκεται αθόρυβα και αποστασιοποιημένα.
Ανεξερεύνητα σοκάκια ηδονής
εκπορνεύουν τη διάθεση και τη δυναμική μίας ανέλιξης.
Ελιξίριο μαγείας μίας παράνομης ώθησης για δημιουργία
σε προδιαθέτει για οτιδήποτε σιμιγδαλένιο.
Ιστός που υφαίνω και δεσμός που παινεύω.
Αχρωματοψία της σκιώδους ύπαρξης της περίσσιας έμπνευσης που ταλαιπωρεί την απαράμιλλη ένταση υμών περί δόξας.
Χαρισματικά ή όχι ας ξεπεράσω τις δοξολογίες
για να αποκεντρώσω τις ασυνόδευτες κυρίες του εμπαιγμού
μακριά από τον περίγυρό μου.
Με ντροπιάζουν οι γλώσσες του χλωμού, αβάσιμου διωγμού.
Πηγάζουν από φανατισμό και εγωκεντρισμό που δεν αρμόζει του γούστου μιας ανάλαφρης γνώσης αλλά έντιμης προσπάθειας για την κατάκτησή της.
Επιδρά μέσα μου σαν ενδοφλέβια ρέουσα γαλήνη
όπου η δράση της είναι εξοντωτικά στιγμιαία!
Ίσως με τονώσει η ιδέα της αυτοπροβολής και του αυτοφυλακισμού σε μία εικόνα.
Αδιέξοδη αδιαθεσία.
Μορφή που συγκλίνει προς το χρονικά φθίνοντα δρόμο της απρόσωπης ζωής της.
Αρκετή κούραση αντιδράσεων και επιφυλάξεων.
Αναίδεια προς την ανώτατη δύναμη που δίνει πνοή.
Ίσως να μην εισπνεύσω απόψε.

Κροταλισμοί Των Κρυμμένων Κουταβιών

Κροταλισμοί των κρυμμένων κουταβιών.
Οι υπηρέτες των ανορεκτικών χαμόγελων σχεδιάζουν τα γυμνά οράματα του πυρετού.
Εύφλεκτο ορυκτό.

Υάκινθε!
Μαράζωσε το τέρας μέσα μου!
Υάκινθε!
Συρρίκνωσε το μέγεθος εαυτού!
Εμφανίστηκαν οι μάγισσες και ζαλίστηκε ο νους.

Οι Ρόδες Της Αναπηρικής Μου Καρέκλας

Καινούριο κεφάλαιο.
Αχαριστία.
Εφόδιο μίας στρογγυλής νύχτας που εισπνέει τα πάντα.
Διωκόμενη παρεκτρέπεται και παρερμηνεύεται
Γεμίζει τις τσέπες της με τρύπες και ροδάκινα.
Σφουγγάρια και αστακοί.
Αστραπές και Θεοί.
Όλοι μαζί στοιχειώνετε την πένα!
Είστε οι ρόδες της αναπηρικής μου καρέκλας.
Ελάτε να παιδέψουμε τις αναστολές μας!
Φτερουγίζουν τα ακροδάχτυλα μας κι όμως δεν αιωρούνται..!

Πρόσωπα Της Αποχής

Πρόσωπα της αποχής
η ταραχή σας δε φτάνει στ' αυτιά μου.
Αυτή είναι η βραδιά της θλίψης μου για εσάς...